Zo, vanochtend de mijne opgehaald. Korte samenvatting:
Bij Tesla Amsterdam werd ik geholpen door een engelstalige dame (kon aangeven of dat een probleem was). Nadat we even rond de auto waren gelopen om de functionaliteit van trunk en frunk te zien zijn we in redelijk rap tempo door de functies op het display gegaan. Ik moet zeggen dat ik zelf een beetje een houding heb van 'ik vogel het allemaal zelf wel uit later' en dus niet zoveel vragen heb, maar binnen een uur was ik ready to go. Het enige slordige was dat ik, dorstig als ik was, vlak voor mijn vertrek zelf om een kop koffie moest vragen. In dat opzicht vond ik de ontvangst niet zo heel persoonlijk. Niet even zitten met een kop koffie, hallo meneer, zullen we eens rustig de auto gaan doornemen en voor vertrek nog het geijkte bosje bloemen voor je vrouw. Niets. Niet dat het daarom gaat, maar toch voelt het een beetje vreemd om zo'n auto waar je zo lang op gewacht hebt in 50 minuten door te spreken en dan gewoon weg te rijden zonder ook maar iets te drinken aangeboden te hebben gekregen of een attentie te krijgen. Toch veel minder persoonlijk dan ik gewend ben van Duitse merken.
Wel netjes was het feit dat ze het enige plekje in de lak dat ik kon vinden (of liever gezegd, mijn forumgenoot die de auto ook even geïnspecteerd heeft) volgende week gaan oplossen. Prima toezegging dat ze dit zouden gaan doen, en ben zojuist gebeld voor een afspraak.
Maar dan het rijden. Wat een wagen. Ik had het stuur gelijk in de sportstand gezet. Dat voelt het meest naar wat ik gewend was bij mijn BMW, maar is tegelijkertijd een beetje zwaar sturen bij lagere snelheden. Ook de regen keuze low of standard is even een kwestie van proberen. Op standard moet je echt gas blijven geven, anders voelt het gewoon als remmen. Maar dat is niks nieuws voor iedereen. Amper een kilometer bij Tesla vandaan dacht ik bij een invoegstrookje het 'gas' eens te beproeven, en ja hoor, daar ging ik Wiebelen. De traction control greep keurig in en ik zat te schaterlachen achter het stuur, maar het is wel even een waarschuwinkje. En voor de duidelijkheid, ik heb een non-performance 85. Daarna op de A10 en en A8 heb ik me zelden zo machtig gevoeld. Als een bijenkoningin die over haar zwerm heerst vloog ik achteloos langs de nietige autootjes om me heen. Accelereren van 110 naar 170? Je hebt geen tijd om met je ogen te knipperen. Wat een bak zeg. Ben ook blij dat ik geen performance heb genomen, ik vind dit méér dan genoeg. Het enige is, na nog wat sjezen op de A9 begon het geluid bij hogere snelheid op te vallen. En het leek dat dat bij mijn eerste kilometers niet zo was. Toch echt wel een goed hoorbaar geluid, vergelijkbaar met mijn ICE bij die snelheid....de vermaledijde brom? Echt hinderlijk is het niet, maar stil is anders. Even in de gaten houden.
Thuis de auto in de tuin gezet en aan de laadpaal gehangen. Dat ging perfect. Vreemd genoeg kon ik het amperage fors hoger opvoeren dan de 16A maximaal die ik verwachtte. Ik durfde het eigenlijk niet aan, maar was ook wel verbaasd dat het überhaupt kon. Ik heb een EV-Box die 22kw(h) aankan, maar met een aansluiting van 3 fase 25A dacht ik niet boven de 16A te kunnen laden. Maar goed, het werkte. Daarna nog even de tuinmannen van de buren de stuipen op het lijf gejaagd met een het toeteren vanaf de app. Kinderachtig, maar wel leuk.
Al met al zo blij als een kind. Het enige dat ik nu nog niet duidelijk heb: ik had een 128GB USB stick gekocht, en daar al mijn muziek vanuit iTunes naartoe gekopieerd. USB stick in de USB port gestoken, maar de Tesla lijkt hem niet te herkennen, ik zie bij de devices alleen mijn iphone staan (overigens ook vervelend dat je de muziekkeuze op je iphone moet maken, en niet vanuit de auto kunt regelen. Maar dat was inmiddels bekend). Iemand enig idee hoe het zit met die USB-sticks?
Nu genoeg achter de laptop, hoog tijd om de kids naar hockey en tennis te brengen, dit keer met meer plezier dan ooit!
