Je merkt dat elektriciteit steeds minder een vorm van energietransport wordt en steeds meer een vorm van geldtransport. Het draaien aan belastingknoppen (accijnzen, BTW, heffingen, toeslagen, overwinsten voor semi-publieke instellingen, etc.) is nu eenmaal het eenvoudigst voor 'onmisbare' facilteiten en goederen. Liefst ook nog slechts beschikbaar via monopolisten of oligarchen.
Totdat de pijngrens van de maximale belastingdruk voor consumenten wordt overschreden. Dan wordt de consument narrig en gaat ontwijkingen bedenken. Illegale drank, diesel, rookwaar en zwart werken zijn voorbeelden.
Zo is er een punt denkbaar dat off-grid elektriciteit financieel technisch haalbaar wordt dankzij voldoende hoge belastingdruk. Terwijl elektriciteit al bijna niets kost, buiten die belastingdruk. Kijk maar naar de zakelijke tarieven. Een consumententarief van € 0,04 per kWh is al dekkend. Voor een 'gemiddeld' verbruik van 5.000 kWh is dat helemaal € 200 per jaar. Je zou je zelfs het hele gedoe met meters, voorschotten, facturen, terugbetalingen kunnen besparen met een vast bedrag van minder dan € 20 per maand. Eigenlijk is voornoemd lijstje met vastrecht bedragen dus al dekkend, zonder kWh-tarief, bij 'fair use'. Nu nog een andere manier om de belastinginkomsten te garanderen.
Gelukkig lezen er hier geen politici mee. Want als je mijn gedachtengang begrijpt, wordt de stap naar het tot net onder de pijngrens belasten van internettoegang wel erg aantrekkelijk. Onmisbaar, eenvoudig te reguleren, beschikbaar via een beperkt aantal partijen en nu nog erg goedkoop tegen doorgaans vaste maandbedragen. We geven momenteel in de consumentensfeer al meer uit aan internettoegang (zonder belastingmaximalisatie) dan aan de kale elektriciteitskosten.
Het geeft ons natuurlijk wel een 'groene uitstraling'.
