Wat je beschrijft is meer waarom ik tegen dynamische energieprijzen ben (maar wel voor capaciteitstarieven).
De salderingsregeling in NL is al een soort omgekeerde Robin Hood regeling: inmiddels betaald zo’n 80% van de nederlanders de energierekening van de 20% die zonnepanelen op het dak heeft liggen. Terwijl die laatste groep wel het energienet gebruiken (2x zoveel als de anderen zelfs), en de gascentrales ook voor hun electriciteit opwekken in de winter, hebben ze bijna geen electriciteitsrekening meer. Of ze krijgen zelfs terug.
En die groep bestaat voornamelijk uit mensen diegenen die er al goed bijzaten en een eigen dak bezitten.
Dynamische prijzen is net zo iets: het zijn diegenen met de assets met veel flexibileit (lees: de ev rijder en mensen met een warmtepomp (liefst met extra groot buffervat)) die daarvan kunnen profiteren.
Toch wederom weer een selecte groep.
Als elektrische rijder raad ik alle e-rijders aan ook een dynamisch contract te nemen want het kan je serieus geld schelen maar daarnaast vind ik het een discutabele ontwikkeling. Het is het verleggen van risico’s van de onderneming naar de klant.
Bandbreedte: diegenen met alleen een wasmachine en kookplaat zullen in de praktijk niet snel boven de 5 of 8kW uitkomen dus krijgen een lager standaardtarief. 11 of 17kW gaan ze niet halen. Dus ik zie ze wel profiteren van een dergelijke regeling (uitgaande van een lager contracttarief dan ze nu voor de volle fysieke capaciteitsaansluiting betalen)
Je geeft mooi de pijnpunten aan aan het individualiseren van de verantwoordelijkheid.
Vroeger was het eenvoudig: we betaalden allemaal vrijwel hetzelfde, omdat we op gezinsniveau een vergelijkbaar verbruik hadden en vergelijkbare pieken. De pieken die we met z'n allen 's avonds veroorzaakten, betaalden we door het spreiden van de kosten op de gehele dag. De pieken die we in de winter veroorzaakten, betaalden we door het spreiden van de kosten over het hele jaar. In weze een beetje zoals een verzekering waar iedereen ongeveer hetzelfde betaalden, om individuele pieken in uitgaven te dekken.
Met capaciteitstarief en variabele tarieven proberen aanbieders om gebruikers incentives te geven om zelf pieken te vermijden. De handicap is dat dit voornamelijk goed komt voor veelverbruikers met allerlei slimme toepassingen die dit automatisch laten sturen, waardoor de pieken en dalen zelf genivelleerd worden. Maar om dat te doen moet het financieel incentive groot genoeg zijn, en het verschil in kostprijs moet dan gehaald worden uit de groep mensen die nog een stabiel tarief betalen. De vijver waaruit de aanbieders kunnen vissen om pieken in verbruik in te spreiden, wordt kleiner. En je riskeert dus weeral dat de 20% die er gebruik van maken, profiteren van de 80% die er nog niet gebruik van maken.
Overigens staan elektriciteitsaanbieders ook niet te springen voor variabele tarieven. De marktprijzen worden bepaald door futures, day-ahead markt (op basis van weersvoorspellingen voor hernieuwbare energie), intraday markt (het door de dag aanpassen van aanbod als het weer anders is dan de voorspelling day-ahead) en imbalance. Als daar aan afname-kant een groep klanten hun verbruik gaan regelen om pieken te vermijden, betekent het ook dat op die markten men rekening moet houden met deze nieuwe variabelen. En het maakt het voor energie-leveranciers moeilijker om op langere termijn via futures stroom aan te kopen aan vaste tarieven. Botweg gezegd: het wordt voor hen moeilijker om winstgevend te speculeren.
Maar de handicap die de netbeheerder heeft, is natuurlijk dat het net echt niet ondersteunt dat we met z'n allen om 18u de auto inprikken en met z'n allen 11kW gaan laden. En hoe ga je die meerkost afrekenen? Aan iedereen, zoals vroeger? Of wil je de investeringen vermijden (want ze zijn echt niet nodig met slimme laadpalen) en gaan sturen met variabele tarieven en capaciteitstarieven?
Oh, en het mag duidelijk zijn dat het salderen en de terugdraaiende teller uitgefaseerd moeten.
Overigens ga je nog een volgende revolutie zien wanneer V2G doorbreekt. Met 1 miljoen V2G EV's, waarvan 30% aan een laadpaal aangesloten en amper 10kWh voorzien als buffer beschikbaar voor het net zit je aan een virtuele batterij van 3GWh. Ik
begrijp het nut van een thuisbatterij, maar als je kijkt naar kosten/baten ben je voordeliger af met een
thuisbatterij op wielen.