Ik probeer hier even een vergelijking te maken tussen de JB2 en mijn lader. Ik sta uiteraard achter mijn eigen product maar tracht objectief te blijven.
De JB2 is een mooi vormgegeven, robuust en waterdicht toestel, standaard uitgerust met een ingebouwde elektronische aardlek type B. Het is opgebouwd uit speciaal ontworpen componenten en elektronica en werkt met speciaal ontworpen koppelstukken die informatie doorgeven aan de JB2 op basis waarvan de maximale stroom automatisch wordt vastgelegd. Die koppelstukken zijn daardoor redelijk kostelijk en speciale wensen (bijvoorbeeld een koppelstuk om tweefasig te laden op een driefasig netwerk zonder neuter) kunnen niet zelf vervaardigd worden. De JB is uitgerust met een vaste kabel.
De Fivari-charger is een eerder "industrieel" toestel, eveneens waterdicht en ook stevig (maar je kan er niet met de MS overheen rijden) met industriële basiscomponenten en elektronica op basis van Open EVSE, voortdurend in ontwikkeling. Het toestel kan zowel met een vaste kabel als met een socket geleverd worden. De stroom kan vrij ingesteld worden en in de handleiding worden maximumwaarden voor elk type aansluiting aanbevolen. De koppelstukken zijn eveneens opgebouwd met standaardcomponenten. De Fivari-charger heeft een display waarop tijdens het laden real-time de reële stroom, de laadenergie van de sessie en de totale laadenergie af te lezen zijn. Of waarop wanneer er niet geladen wordt, de instellingen weergegeven worden.
Beide toestellen bieden een oplossing voor het neuterprobleem. Beide toestellen zijn mobiele laders die gemakkelijk mee te nemen zijn.
Het belangrijkste functioneel verschil lijkt mij de automatische stroominstelling bij de JB2 versus de manuele instelling bij de Fivari.
Op het eerste zicht lijkt zo'n automatische instelling een voordeel want idiotproof, maar je mist er volgens mij flexibiliteit door. Stel bijvoorbeeld dat je een klassieke 3x25A aansluiting hebt en af en toe 3x20A of zelfs 3x24A wilt laden. Je installeert dan een rood CEE 32A stopcontact en het laadstation laat dan automatisch 32A toe hetgeen niet correct is want maximaal haalbare is 25A. Bij de Tesla kan je de stroom in de auto nog beperken, maar bijvoorbeeld een Renault Zoe trekt vrolijk het maximum, dus 32A hetgeen het netwerk niet aankan. Je kan in dat geval de stroom niet beperken. Of omgekeerd: je hebt een schuko van goede kwaliteit ter beschikking. Je test op 16A en het stopcontact wordt niet warm ==> je kan laden op 16A: met de JB2 is dat niet mogelijk.
Open EVSE wordt permanent verder ontwikkeld. Ik hoop binnenkort monitoring via het WiFi thuisnetwerk te implementeren. Eerste tests zijn succesvol verlopen. Het toestel is nu al uitgerust met een overspanningsbeveiliging, een oververhittingsbeveiliging die in eerste instantie de stroom terugschroeft en eventueel het laden tijdelijk onderbreekt. Het is sinds kort uitgerust met een voorziening waarmee een instelbare hoeveelheid energie geladen kan worden. De open source gemeenschap werkt aan smart charging, maar dat zal nog wel even duren.
