Moest toch nog een beetje werken vandaag....
Ja.... waar waren we gebleven, ik ben uiteindelijk maar verder gegaan met vakantie vieren, en we hebben ons ingesteld op een warme drukke terugreis die overdag bij zonlicht plaats zou vinden met een overnachting ergens halverwege.
Gelukkig was het weer een dag voor vetrek al wat omgeslagen en de temperatuur daarmee drastisch omlaag. Er was een lekker briesje bij, dat zou helpen bij het gebrek aan fatsoenlijk werkende airco.
We reden 's ochtends om kwart over acht weg van de glamping en na anderhalf uur provinciaal en grens waar het gelukkig op donderdag niet druk was, kwamen we op de snelweg. Dat ging goed, mijn accu (langzaam vol laten druppelen tot de rand 348km) gaf aan dat we Lubjana met 26% zouden halen.
Ik heb de vaart er in gegooid, cruise op 145, om hem een paar minuten later terug naar 135 te zetten, want we hadden pal wind tegen.
en zo ging het meer dan prima. Ja het voelde als 24+ graden in de auto ondanks dat hij op standje 21,5 stond maar we schoten lekker op.
HELAAS was dat van korte duur, de oranje kW begrenzing kwam in beeld en ik had nog 160km range met zo'n 80km te gaan tot de supercharger in Lub.. Dat had ik nog niet eerder meegemaakt maar ach dacht ik nog even wat zachter het is wat heuvelig en steeds hard werken omhoog en dan weer omlaag bijladen... die arme accu.
Tempo naar 105 en zowaar na eerst nog wat vermogen in te leveren ging de oranje streep langzaam weer voorbij de 160kW.
En zowaar was hij weg toen we bij de SUC waren. Dat was mijn doel dan ook want ik had verwacht om bij aankomst even een korte stop te maken, want in Lubjana is het Hotel in renovatie dus alles dicht, geen koffie geen plasje en in de palle zon.
Dat mocht niet zo zijn, Tessa begon met gom op 55km nogsteeds vol loeiend aangekomen meteen na inpluggen nog harder te loeien en gaf daarmee aan het nog veel te warm te vinden, dat toonde dan ook duidelijk in de laadsnelheid die even piekte naar 58kW en daarna langzaam terugliep. Mijn idee was om daarom maar minimaal bij te laden om zo met 100 naar Villach te sukkelen in de hoop daar aan te komen met een accu die een beetje bijgekomen is van de schrik. Dus vol laten lopen tot 135km gom (25min gestaan) en door.
De Airco had er daarna echt de brui aan gegeven. Gelukkig zat ik in de zon en mijn dochter die achter me zat van 6 is gelukkig iets meer bikkel dan zoonlief. Met handmatig de ventilatie hoog en een warme bries in het gezicht op weg naar een koele lunch in de airco was ons vooruitzicht. Onderweg geen oranje kW beperkingen gezien dus mijn hoop was er nog. Lekker kalm aan cruise op 100 (al die tunnels mag je toch niet harder) leek alles rooskleurig.
Maar helaas ook in Villach waar we zeker een uur zouden staan startte het laden langzaam, 62kW was de piek die ik even zag met nog 9% in de accu was dat voor mij een grote teleurstelling.
We hebben dus maar een voorgerecht genomen toen ik tijdens de eerste slok drankjes op de app zag dat de snelheid al onder de 50kW gedoken was. Na iets meer als anderhalf uur zat er bijna 300km in en zijn we weer gaan rijden.
Mijn laatste poging was om het tempo nog enigzins op te voeren maar met wat meer SOC aan te komen bij de volgende supercharger.
Tempo op 115 en op weg richting Anif, wat een fijne stop is dat zeg! heerlijk koffie en nog even gekletst met de eigenaar die helemaal om is qua EV sinds de komst van Tesla. Hij heeft de superchargers dan ook letterlijk in zijn voortuin staan!
Helaas ook dat gaf geen ander resultaat, 65kW was wat ik even bij SOC van bijna 28% zag, maar hij liep net zo hard weer terug tot onder de 35kW , we hebben een half uurtje gezeten en de hoop voor die dag opgegeven. We zouden nog een keer stoppen en dan het laatste erin laten druppelen om bij de overnachting in Paffenhofen te komen (nog zo'n fantastische stop, zeker als je met kids onderweg bent).
We kwamen zo om kwart voor 9 aan en hadden in 12,5 uur tijd slechts 700km gereden. Met slechts 20min vertraging voor de grens vanuit de karawankentunnel, was met die conclusie de moed met voor de volgende dag redelijk in de schoenen gezonken....
Omwille van jullie tijd en de mijne zal ik proberen er verder geen boekverslag van maken.... :O
We zijn om 7 uur 's ochtend weg gereden volle accu en een koele morgen.
Mijn doel de accu mag niet opnieuw te warm worden, ik wil dus geen oranje zien, ten koste van alles! dus altijd onder de 115 gebleven en bij heuvels, geen cruise, gas terug bij de klim en omhoog met maximaal verbruik van 40kW (dat is dus soms 70km/h omhoog) pedaal in neutraal zodat we naar beneden rollen zonder weerstand (dat ging lekker vlot de Irschenberg af) bijna 155 zonder verbruik....
Maar het mocht niet baten, eerstvolgende stop met 13% soc aangekomen en weer wilde Tessa niet harder dan 60kW starten met laden. Ze leek wel wat langer rond de 50 te blijven laden maar ook dan sta je met 250-300km/h tamelijk lang.
In ieder geval niet zoals ik op ABRP de route had uitgestippeld zodat ik zoveel mogelijk korte stops kon maken om steeds maar 20min te laden.
Tja ik wist het ook niet meer, het werd drukker (vrijdag) en ik had alles wel geprobeerd. De eerste file van een half uur rond de klok van 1 getrotseerd. Uiteraard zonder frisse bries. De tweede file van bijna een uur redelijk kunnen omzeilen door flink af te snijden.
maar de derde file diende zich na een volgende stop alweer aan. Na ook die uitgezeten te hebben was de weg leeg.
Het was warm, heel warm 38 graden en we moesten nog een ruime 400km, ik kon me niet langer inhouden, ik had nog 270km op de GOM staan en de weg was redelijk rustig. Heb de cruise op 145 gezet en had de ijdele hoop dat het niks meer zou uitmaken of ik nu hard of zacht reed....
/ dat van dat boekverslag vergeet het maar weer, lukt me niet
Bij 147km resterend op de GOM kwam de oranje beperking weer op het dashboard. ik heb hem een beetje genegeerd maar dat lukte niet lang na nog 40km zag ik de beperking onder de 55kW duiken. Toen weer snelheid terug naar 100 en na 30km klom de oranje naald weer wat tot boven de 80kW.
Zo binnengesukkeld bij de laatste stop die we zouden maken werd ik opnieuw verrast. Of ja eigenlijk afgestraft. Ik had nog een SOc van 13% maar kon niet eens de laadklep meer openkrijgen. Vrouw met de kids maar snel op weg naar de MC gestuurd om daar af te koelen.
Ik heb maar een hard reset uitgevoerd, gelukkig de poort sprong open.
Maar we waren er nog niet... ingeplugd en het laden leek te starten maar niets was minder waar, hij liep op naar 42kW, en liep terug, om dat riedeltje steeds te herhalen. Ik heb het een minuut of 10 afgewacht, maar het ging niet meer gebeuren.
Tja dan maar Tesla bellen, noodnummer en het hele verhaal van dit Thread met zo weinig mogelijk geuren en kleuren over te brengen. om vervolgens van de tesla medewerker te horen te krijgen dat ze geen enkele foutmelding kon zien in het systeem. ze zag wel dat de accu het warm had maar dat de auto adequaat reageerde en dus extra aan het koelen was.
De enige mogelijkheid was een korte powerdown, waaruit ze Tessa van afstand wakker zou maken (om mij niet in de sauna te laten overlijden met buiten 38 graden pal in de zon in een zwarte S met zwart interieur).
Na ook dat te hebben geprobeerd zonder resultaat, het laden piekte wel even hoger maar liep meteen weer terug naar 0 om vervolgens weer te starten hebben we afgesloten met de conclusie dat de auto zo snel mogelijk weer naar het service center terug moest.
Maarja ik had nogsteeds geen zin in afsleep taferelen, ik moest en zou het ding die laatste 250km naar huis rijden, dat was ik aan mezelf verplicht. Ik ben gaan eten, bewust niet naar het laden gekeken. Terug naar de auto checkte ik en zowaar het laden had zich gestabiliseerd op 35kW. Na zo'n anderhalf uur gaf de gom 170km aan en zijn we naar Moers gesukkeld met 90.
Ook daar opniew traag laden, maar wie had nog anders verwacht. Binnen lekker in de airco afgekoeld, de kids beneden gespeeld en weer anderhalf uur verder gaf de GOM 225km aan. Daar komen we makkelijk mee naar Vuren.
Laatste etappe 145km te gaan cruise op 130, maakte me geen zorgen meer om die oranje streep.
En toch nog op de laatste 40km ellende. Oranje kwam in beeld, snelheid eruit, terug naar 100 maar niks hielp meer. Ik zal de foto hier straks proberen te uploaden, maar de beperking liep zelfs bij 100 nog terug, tot 20kW. Dat betekende dus vol pedaal naar beneden en niet harder als 94....
Bij de afrit Vuren uit stilstand was 55km/h de top met nog 58km volgens de gom.
We zijn dus thuisgekomen maar allemachtig, dit was me er eentje.....
(ik heb overigens onderweg nooit meer aan mn koplampen gedacht)
