Vandaag proefgereden met de P85, voorzien van alle opties. Na overstap van mijn CLS 350 (2005) in de MS erg ontgoocheld over het interieur. De afwerking van het dashboard, de deurpanelen, de middenconsole (of het ontbreken ervan), de dunne stoelen, de aansluiting van het vloertapijt... alles oogt erg basic en eerder goedkoop. De grootte en de mogelijkheden van het scherm zijn fantastisch maar de inpassing in het dashboard is alles behalve gracieus. Ik had een en ander al wel eerder gelezen in een test hier en daar maar het met eigen ogen zien is toch een teleurstelling.
Overal waar je met je vingerknokkel klopt tegen het interieur of op het dashboard hoor je een holle, droge en harde "toktok". Dan geeft een BMW of Mercedes van twee prijsklassen lager toch een veel aangenamere en degelijkere indruk. De plastic middenconsole is afgrijselijk en doet mij denken aan een Opel Ascona van de jaren 70. Je hebt alles behalve het gevoel in een luxewagen te zitten van meer dan 100.000 euro.
Dat doet pijn.
Het gevoel van ik-wil-deze-wagen-nu-mee-naar-huis-nemen was er helemaal niet.
Ook het spectaculaire optrekvermogen en de zo goed als perfecte rijbelevenis kon daar niets meer aan veranderen. Het gekozen parcours was biljartvlak behalve enkele honderden meters over slecht(er) wegdek: daar vond ik de wagen nogal huppeldepup rijden. De Tesla-beambte achtte hiervoor de 21-inch wielen verantwoordelijk. Ik wil hem geloven maar dat zal nog nader onderzocht moeten worden.
Op de achterbank (geen hoedenplank in het testexemplaar) hoor je ook tamelijk fel de rolgeluiden van de banden en de aandrijving..
Neen, het hier veel gehoorde "ik kan bijna niet meer wachten of slapen" is niet voor mij.
Als BMW, Mercedes of Audi een full electric luxewagen gaan uitbrengen heeft Tesla een zware concurrent!
Ik ben het helaas helemaal met je eens. De Model S is een amerikaanse auto. Net als alle andere amerikaanse merken hebben ze dus wel de looks, maar niet de feel. Ik heb in heel veel US huurauto's gereden en zelfs bij de grootste bakken krijg je het gevoel in een eend te rijden als je bijv de deur dichttrekt. Zelfde stukje blik, maar de Duitsers weten er (met behulp van wat piepschuim her en der) een solide aanvoelende deur uit te engineeren. De Amerikanen verstaan dat kunstje niet.
Rij nu een paar dagen in de S en het overblijvende geluid (nu er geen ronkende motor meer is) had inderdaad een stuk beter gekunt. Als ze de demping/isolatie van Duitse kwaliteit hadden gemaakt hadden we pas echt een stille auto gehad. Maar vergeet niet dat dit heel veel ervaring, inspanning, tijd en geld kost. Dat hadden ze bij Tesla dus niet. (hoorde pas van een engineer wiens opdracht het bij een van de grote Duitse merken was om het geluid van de ruitewissers op een van de topmodellen verder te reduceren).
Daar moet je dan ook nog een keer bij bedenken dat Amerikanen 'herrie' niet lijken op te merken cq het hen niet lijkt te storen. Er is heel veel in de VS dat herrie maakt (liften, ventilatoren, koelkasten, auto's, etc. en niet te vergeten de mensen zelf) maar ze lijken het niet eens op te merken. Laat staan dat ze er een auto voor optimaliseren.
Verder is alles er 'functional'. Goede/perfecte afwerking is niet 'functional' dus overbodig. Zeker als er toch voldoende gekken zijn die de auto toch kopen.
(de huizen zien er ook fantastisch uit, maar is ook kwalitatief crap)
Waarom heb ik dan toch iets gedaan waarvan ik gezworen had het nooit te doen (een nieuwe auto kope EN een amerikaanse auto kopen)?
Wel, het is de eerste electrische auto die een fatsoenlijke range heeft en die er als een fatsoenlijke auto uitziet.
Als de Duitsers het goede voorbeeld volgen (en niet met excuus hybrides komen) dan zal mijn volgende auto wel weer europees zijn.
(of het kwartje moet vallen bij Tesla en ze tegen die tijd een Model S 2.0 hebben die wel hoge kwaliteit heeft)