Zoals BasVK al aangeeft is het afhankelijk van de lengte van de kabel.
Voor 16A is 2,5mm2 vereist. Voor 32 ampere is 4mm2 vereist. Als het om afstanden langer dan 50 meter gaat moet dat 6mm2 zijn. Omwille van verlies zou ik altijd adviseren om 6mm2 te nemen ongeacht de lengte. Het kost een paar eurotjes meer (tientjes werk), maar je hebt vervolgens wat minder verlies. Mocht ooit de tarieven voor aansluitingen wijzigen, en dat bv. 3x35A net zo duur is als 2x25A dan is het fijn dat je bekabeling niet vervangen hoeft te worden. Bekabeling is niet het duurste, maar vaak wel het lastigste te vervangen. Zeker als het bv. onder de grond of in de kruipruimte moet. Een slimme meid is op de toekomst voorbereid! 10mm2 kan theoretisch, maar kijk dan wel goed na of de klemmen in de laders en je aardlekautomaten wel geschikt zijn voor die aderdiktes.
Bij een standaard woning heb je 3x25A. ivm. selectiviteit mag daar dan maximaal een 16 ampere eindgroep op. Je hebt dan 2 opties:
A) Je legt 2 kabels vanaf de meterkast, beide 5x6mm2 (mijn advies, mag bij 16A ook 2,5mm2 zijn, of 4mm2). Deze zeker je beide apart af op een 16A aardlekautomaat.
B) Je legt 1 kabel vanaf de meterkast en lust de opladers door. Deze zeker je beide af op 1 16A ampere aardlekautomaat.
C) als B, maar dan zeker je 'm af met een 20A aardlekautomaat (dit mag heel strict gezien niet, maar werkt wel)
Optie A is eigenlijk niet zo zinvol, omdat je niet beide voertuigen met 11kw kunt laden (= samen 22kW ofwel 32 ampere per fase. Je hebt maar 25A hoofdzekeringen, dus dat 'past' niet). De beide laadpalen moeten dus communiceren met tenminste elkaar, en misschien ook met een slimme meter om te voorkomen dat je aansluiting wordt overbelast. Of je moet de opladers 'vast' afstellen op een lager vermogen, bv. 8 ampere.
Optie B is mogelijk, maar de beide opladers moeten dan met elkaar communiceren zodat ze beide opgeteld niet meer dan 16A trekken. Dus max. 8A per oplader indien ze beide in gebruik zijn. Als 1 ongebruikt is dan de gebruikte de volle 16A trekken. Je kunt ook je laders vast instellen op max. 8A laadstroom.
Optie C is eigenlijk identiek aan B, alleen kunnen ze dan beide met 10A (ipv 8A) laden. Er is dus iets meer capaciteit beschikbaar. Strict gezien mag deze optie niet, omdat er tussen je eindgroep en je hoofdzekering 2 stapjes qua selectiviteit moet zitten. Dus niet 25A hoofdzekering en 20A eindgroep, want dat is maar 1 stap. 16A mag dan wel. Deze regel is bedoelt om te voorkomen dat 1 eindgroep je installatie dusdanig kan belasten dat je in de rest van je installatie eigenlijk onvoldoende capaciteit hebt. Want, stel je laad je auto(s) met 20 ampere, en dan gaat de wasmachine aan die er nog even 10A bijtrekt. Dan zit je met 30A over je aansluitcapaciteit. Dat hoeft geen probleem te zijn als je laadpalen bijvoorbeeld communiceren met je slimme meter, en hun verbruik daar op aanpassen (dus trager gaan laden als je wasmachine aan springt).
Het hangt er ook een beetje af hoe snel je je auto's wil laden. Als je aan 8A (eigenlijk dus 3x8A = 5,5kW) voldoende vindt zou ik 2 palen nemen, afzekeren op 16A en de palen inrichten op max. 8A. Dan hoef je geen moeilijke dingen te doen met communicatie tussen palen (wat ook alleen werkt met laders van hetzelfde merk onderling, dus je bent direct merkgebonden, ook als er ooit 1 van de 2 stuk gaat).
Als je perse max. snelheid wil laden moet je iets hebben dat je slimme meter kan uitlezen, zodat je bv. 's nachts als je zelf weinig stroom verbruikt je kan laden met 20A (=~14 kW).
De Tesla homechargers kunnen met elkaar communiceren. Veel laadpalen van de reguliere aanbieders kunnen dit ook, maar dus alleen met palen van 1 en hetzelfde merk. Een Tesla lader kan bijvoorbeeld niet communiceren met een paal van The New Motion, en tesla en TNW kunnen bijvoorbeled ook niet communiceren met de SmartEVSE (oa. gebriukt in de smartevse, die ook zit in de Fivaro producten).
