Afgelopen week ben ik per ferry naar London heen en weer geweest. In het Ice tijdperk deed ik dat altijd via de kanaaltunnel en zakelijk per vliegtuig. Maar de S is te verleidelijk om te laten staan, en het is leuk het eens uit te proberen.
Op de boten van Stenaline is het mogelijk te laden met een-fasig 16A. Op de heenweg moest ik een uurtje wachten totdat alle vrachtwagens aan boord waren, want het stopcontact bevond zich achterop het schip (Brittanica). Toch maar gedaan. Op de terugweg zat ik op het andere schip (Hollandica) en daar waren de stopcontacten zo geplaatst dat vrachtwagens er langs konden en kon ik dus wel meteen aan boord inpluggen. Op beide schepen bleken één type 2 aansluiting en twee blauwe camping aansluitingen te zijn.
Ik heb in geen decennia op dit soorten ferry’s gebivakkeerd, maar ze zijn vooruit gegaan. Er is een heel redelijke bar en ontvangst ruimte en de hutten zijn netjes en comfortabel. Het zijn gewoon kleine hotelkamers.
Aangekomen in Harwich was de batterij volledig geladen en ben ik naar London gereden. Ik heb een paar trajecten afgelegd en ben ook in Cambridge geweest. Er zijn vijf SC’s in London en ik heb er twee uitgeprobeerd. Als je alleen aan de oostkant van London een hotel neemt om dan meteen weer terug te rijden zou dat niet eens nodig zijn – het is maar 120 km.
De SC’s waren geen briljante ervaring. Als eerste bezocht ik de meest oostelijke aan de Royal Victoria Docks. De navi was niet helemaal duidelijk en ik reed erheen na eerst een paar keer verkeerd te zijn afgeslagen. Aldaar ga je twee keer door een slagboom en al zien mensen natuurlijk waar jevoor komt, dat voelt niet als gastvrij en 24/7. De twee stalls waren bezet, maar omdat die er al een half uurtje stonden kreeg ik te horen van een attendant dat die wel zo zouden vertrekken. Ik moest om de hoek op zo’n 100m afstand wachten. Toen die mensen een half uur later nog niet waren vertrokken ben ik ernaar toegelopen om te informeren en zij bleken nog niet voldoende geladen te hebben. Nog een half uur later kwamen de plekken vrij en toen bleek de oorzaak voor het wachten. De laadsnelheid kwam niet hoger dan 30 kwh hoewel de batterij nog maar 100km range had. Er is ook een openbare stall, al staat die achter dezelfde slagboom en betwijfel ik of ze je erlangs laten daarvoor. De SC ligt nl op hetterrein van “The Crystal” een event/conference gebouw. Er was net wat aan de gang en ik kon er niet in om iets te eten of mijn handen te wassen. Je staat daar in een winderig gebied bij de rivier naast een hoofdweg, vlak onder de "skiliften" naar Greenwich - een grappig gezicht, al is het bepaald geen St Anton.
De trage laadsnelheid trof ik ook in de SC op Canary Wharf. Met amper 30 kwh duurde het ruim twee uur voordat de batterij weer geladen was. Wel staan daar de twee stalls in de grote parkeergarage onder Canada Square, makkelijk te vinden op -2. In de malls boven de garage is er genoeg vertier om wat tijd door te brengen.
Maar het is wel hachelijk om te vertrouwen op de SCs in het VK, zeker als je haast hebt. Het laden neemt drie keer zo lang als een “echte” SC. En net als bij andere SCs zijn er telkens maar twee stalls en als die bezet zijn sta je dus ook drie keer zo lang te wachten. Eigenlijk zijn het geen echte superchargers. Opmerkelijk is dat hierover op de britse threads geen klachten te vinden zijn.
en dat is dus voor het vierde uur wel te verstaan. Daarvoor de 3 uur zijn gratis. Als je de moeite neemt kan je ook even eruit en er weer in rijden. Leek me niet voor 40ct. Op 10m afstand van de laadpalen kon je je auto met de hand laten wassen en stofzuigen. Heb niet gevraagd wat dat kost.
