Was afgelopen maandag in gesprek met een afstuderende dame (master) en haar begeleidende promovendus (PhD), naar aanleiding van de oproep van Pauline.
Voelde bij aanvang als een uitstapje naar een andere planeet. Haar opdracht bleek zich te concentrerend op het realiseren van een prototype Android app ten behoeve van toekomstige V2G gebruikers. (Wanneer laden, wanneer batterij delen, hoeveel capaciteit beschikbaar, etc.) Ervan uitgaande dat V2G gewoon een goed en haalbaar idee is, dat hier in de nabije toekomst gerealiseerd gaat worden. Dat het misschien geen goed of haalbaar idee is, leek volledig nieuw voor hen. Kon het niet laten om toch wat kiezeltjes in de vijver te gooien. Maar dat was te veel informatie van technische en financieel/economische aard om te landen, misschien.
Die hele app leek me overbodig, want die functionaliteit hoort gewoon in elke EV informatie-architectuur met V2G mogelijkheid door de infrastructuurproducenten geregeld te worden. Uiteraard heb je dan hun API's nodig om leuke gebruikersinterfaces te bouwen. Maar geen nieuwe gridoperator met eigen regeltjes, apps en afrekenmodellen.
Ten slotte vertelde de promovendus me waar het hem eigenlijk om te doen was. Dat wierp toch een ander licht op de zaak. Hij richt zich op de haalbaarheid van mini- of andere lokale grids in India (zijn moederland). Als er namelijk geen fatsoenlijk werkend grid voorhanden is, kan V2G daar wellicht helpen in het opzetten van lokale grids met o.a. energie-opslag in de mogelijk beschikbaar komende (c.q. voorhanden zijnde) batterijcapaciteit in EV's. Dat is een heel ander verhaal dan waar wij het hier doorgaans over hebben. Niet zozeer een andere planeet, dus. Maar meer een werelddeel in een andere ontwikkelingfase.