Een leuk Derde-Kerstdag-klusje, ofwel Déja vu.
Gisteren hadden John en ik een leuke opdracht. Een Tesla inleveren in Almere en daarna een Fiat 500E naar Brabant rijden.
Echt iets voor zo'n dag aansluitend op Kerst.
De heenreis met de Tesla was niet noemenswaard, dat kennen we allemaal inmiddels wel maar hoort erbij om on-topic te blijven.
De terugreis daarentegen wel. Met een lading van 97% vertrokken we, hoopvol, want het aangegeven aantal kilometers zou voldoende (moeten) zijn om de eindbestemming te halen of in ieder geval mijn huis als waypoint waar een laadpauze zou kunnen worden ingelast.
Hoe anders liep het. Gezien ons beider ervaring met Zoe en Leaf wisten we dat we rustig, heel rustig, moesten beginnen en dan zouden we wellicht het tempo gaandeweg wat kunnen opvoeren.
Dus John achter het stuur en ik ernaast met Google Maps op de iPhone (de meegeleverde Tomtom sprak niet echt aan) waarbij we begonnen met een "overschot" van 23 km wanneer we mijn huis als waypoint zouden aanhouden. Voorzichtigheid loont immers altijd!
Maar, natuurlijk grotendeels door de temperatuur en de wat vochtige weg, viel dat wat tegen.
We zagen ondanks het onopvallend op korte afstand volgen van een vrachtauto het verschil tussen af te leggen afstand en beschikbare range met stapjes afnemen. Nu is de A27 niet een weg die uitblinkt door schoonheid en gaat de fictieve aandacht normaal snel richting benijdenswaardiger omstandigheden (AP maakt dat doorgaans nog erger) maar nu hebben we elke 100 meter bewust meegemaakt.
(detail, let op de dikke jas, we gaan toch echt geen kachel aanzetten, ik mocht ook de Top 2000 niet aanzetten om stroom te sparen.)
Een stukje na Gorinchem was het al zover dat ik begon te filosoferen over een "Plan B" want het zag er nog wel naar uit dat we mijn huis zouden kunnen halen maar dat zou zomaar ineens toch kunnen tegenvallen. Via de New Motion app gezien dat er bij de aansluiting bij Waalwijk naast een
Mc Donalds en een
Burger King ook een Aziatisch restaurant zat men de welluidende naam
Mandarijn en zo na de kerstdagen waren we wel toe aan een wat fatsoenlijke maaltijd.
Ter plaatse waren laadpalen, zoals van New Motion, tegen het gunstige tarief van 22 ct/kWh dus wij op zoek. Na een paar keer draaien en zoeken ontdekten we het paaltje dat we zochten. Twee aansluitingen, twee laadplekken maar eentje bezet door niet aangesloten Foutlander. Maar dus ook eentje vrij en na wat gegoochel met aansluitvolgorde en de ontdekking dat laden uiteindelijk ook in de auto nog gestart moest worden (tenminste toen) kwam het blauwe licht en na even wachten zagen we 3.6 Kw verschijnen.
Helaas bleek de Mandarijn gesloten (later zag ik dat hij pas om vier uur open gaat) dus naar de Mc gegaan. Daar een dik half uur gegeten en gezeten en toen naar de auto. Gelukkig was er royaal geladen om bij mij thuis te komen doch de eindbestemming lag nog behoorlijk achter de horizon van de range-indicator.
Onderweg maar afgesproken dat John mijn Tesla mee zou nemen (met gevoel voor understatement had ik opgemerkt dat daar volgens mijn app nog 325 km in zou zitten, dus nog meer dan de helft vol) en ik de Fiat een tijd zou laten doorladen en dan in de avond zou omruilen voor mijn Tesla.
Zo gezegd, zo gedaan en zo is alles keurig afgerond.
Paar moralen:
1) Als we normaal een half uur doorbrengen bij een Mac Donalds dan is dat op een verre reis ergens langs de Autobahn of -strada en niet op iets meer dan 10 kilometer van huis en wordt in het half uur genoeg geladen om een paar honderd km verder te komen.
2) Ik kreeg een onplezierig déja-vu van vier jaar geleden toen we met onze Leaf op pad gingen. Niet zo fijn en mensen, wat is het een armoe om zo in de kou te moeten zoeken naar zo'n paaltje. Goed als het echt nodig is maar tegen elke prijs voorkomen, als het aan mij ligt.
3) Laten we bij dit soort auto's, overigens is het best een geinig autootje, duidelijk aangeven dat we het over een stadsauto hebben of, meer realistisch, over een tweede auto. Dat laatste zal dan wel weer elitair overkomen dus laten we het maar op stadsautootje houden.
4) Niets ten nadele van de auto op zich. Ik kan me voorstellen dat het, bij beter weer en korte ritten dus altijd voldoende range, een heerlijke gooi en smijt auto is, vlot in het verkeer (wat heet, in de stad), overal te parkeren en hij ziet er met de speciale accenten heel leuk uit.
5) Wat zijn we toch verwend met onze Tesla.