Bijna altijd aan:
- Snelwegen. Altijd, spits of geen spits. Even erafhalen bij op/afritten/(sommige) klaverbladen + als lane change 'te traag' is (irritant). Soms 'bij-pedalen' bij lane change igv druk verkeer
- Rijkswegen. Nagenoeg altijd. Behalve bij op- en af-ritten/rotondes/afslagen
- Buiten bebouwde kom. Soms. Rechte stukken. Wegmarkering moet er wel zijn dan. Autosteer vind ik hier ook best prettig nl.
- Binnen bebouwde kom. Bijna niet, alleen lange stukken (lint-dorpen) met duidelijke wegmarkering en baanscheiding(!). Gaat verbazingwekken goed + weerzinwekkend krapjes langs middenbermafscheidingen.
En af en toe op rustige tijdstippen even volledig 'manueel'. Ook wel 'es lekker.
Maar over het algemeen betrap ik me er op dat ik me dan toch ga ergeren aan 'onrustig' rijdgedrag als ik te lang helemaal zelf rijd.
Ben toch te veel gewend geraakt aan AP.
Ik rijd waarschijnlijk als een bejaarde soms, maar voel me ook veel rustiger in de auto. Irriteer me nauwelijks meer aan medeweggebruikers die de gaatjes steeds dichtrijden. Dan wacht ik gewoon wat langer.