De berekeningen kloppen gewoon niet. Bij de vergelijking van een grote en een kleine batterij wordt ervan uitgegaan dat beide de auto eenzelfde aantal km kunnen voeden. Dat is gewoon niet juist.
Batterijen degraderen per cyclus, volledige cycli (= vuistregel). Dus een halve laadbeurt veroorzaakt ongeveer de helft van de degradatie van een volledige laadbeurt. Die degradatie verloopt niet helemaal lineair, maar de gemiddelde levensduur van een batterij van een bepaald type is toch redelijk goed te begroten in aantal cycli, all other things equal. Er zijn beinvloedende factoren zoals laadsnelheid, ontlaadsnelheid, temperatuur enz... maar die laten we even buiten beschouwing.
Een grote batterij zal minder cycli nodig hebben voor het afleggen van een totale afstand dan een kleine. Het is allicht geen slechte benadering te stellen dat het hogere verbruik voor een zware (met grote batterij uitgeruste) EV enerzijds en de lagere gemiddelde relatieve ontladingssnelheid anderzijds (de zogenaamde C-rating bij het ontladen) elkaar compenseren. Ik denk persoonlijk zelfs dat de hogere gemiddelde ontladingssnelheid de kleine EV in het nadeel stelt.
Met een 100 kWh batterij uit de Tesla uit de studie kan je op die manier 5 keer meer afstand afleggen dan met 20 kWh batterij uit een i3. Of nog: de batterij van een Tesla 100 die 300.000 km heeft afgelegd zal evenveel cycli hebben doorlopen als een i3 die 60.000 km heeft afgelegd. Dat wordt in de studie niet onderkend.
Blijven alleen over de meer-uitstoot voor een zwaardere motor en carrosserie. Maar die is dan weer perfect recycleerbaar.
Allemaal te technisch en te genuanceerd voor een nieuwsitem natuurlijk, maar van MIT zou je toch verwachten dat ze dit aspect in de studie meenemen. Misschien was dat niet de opdracht die ze kregen?
Wetenschap is tegenwoordig een aan te kopen goed, zoals bijna alles.
on Twitter
