Ook voor Tata Steel zijn er veel betere alternatieven dan H2.
MoE is vele malen efficiënter en schoner. Hier voorbeeld uitleg van Boston Metal:
www.bostonmetal.com
De reductie van ijzererts (ijzeroxide) naar zuiver ijzer door middel van waterstof is een endotherme reactie. Dus naast de energie die je nodig hebt om waterstof te maken, is er extra energie nodig om de reactie überhaupt te laten lopen.
En daaruit komt dan koud ijzer dat je daarna nog tot 1400 graden moet opwarmen om vloeibaar te maken, te kunnen legeren, gieten en walsen, wat nog eens een enorme hoeveelheid energie vergt.
Hier een demonstratie van het principe van het proces:
(Bij de reductie van ijzererts met koolstof komt juist warmte vrij, dat is een exotherme reactie die meteen leidt tot heet vloeibaar ijzer.)
Kortom: IJzer en staal maken met waterstof is een energie vretende optie, die toevallig toepassing kan vinden bij SSAB in noord Zweden met een lokaal exces aan hydro- en kernenergie in een dun bevolkt gebied met (te) weinig afnemers.
De waterstof optie voor Tata Steel bij IJmuiden is een rookgordijn, niet meer dan dat.
En hier nogmaals de presentatie van Michael Liebreich (oprichter Bloomberg New Energy Finance) die ten overstaan van vele waterstof adepten onderbouwd gehakt maakt van de waterstof hype. Net alsof hij dit hele draadje heeft doorgelezen
:
Deze presentatie kan niet genoeg herhaald worden denk ik.