Dat ligt hier iets genuanceerder. Een leaserijder krijgt een auto doorgaans omdat deze voor het werk een auto 'nodig' heeft. Nu zal dat laatste niet voor iedereen steekhoudend zijn, maar dat is een andere discussie.
Nu gebruik jij die auto ook privé en zegt de overheid dat dit privégebruik gezien moet worden als loon in en natura en er dus belasting over betaald moet worden. In de regel is dat 22% waarbij er voor sommige auto's een uitzondering bestaat als stimuleringsmaatregel voor milieuvriendelijkere auto's.
Toen de bijtelling nog 25% was, werd op een vierjarig contract dus de volledige aankoopprijs van de auto in vier jaar tijd aan je jaarsalaris toegekend.
Over dat loon in natura betaal jij en ik vervolgens inkomstenbelasting en dat betalen we uit ons brutoloon en dus hou je netto minder over.
Het principe wat hier speelt is dat als je daarnaast vanuit je nettoloon nog kosten maakt voor diezelfde auto; je dit kunt zien als dubbel belast. Immers de bijtelling gaat er van uit dat jij verder geen kosten meer hebt aan de auto en dus mag je dit in mindering brengen op de bijtelling.
Immers als jij geen auto van de zaak zou krijgen en bij een 25% bijtelling, de cataloguswaarde van de auto over vier jaar bovenop je salaris zou krijgen, zou de totale belasting niet anders zijn. Dus 'de belastingbetaler' betaalt hier niet aan mee.
Ik had alleen niet verwacht dat dit ook zou gelden voor tolkosten, autowassen etc...
Of je dan nog steeds een nieuwe auto zou kopen is natuurlijk de vraag, bovenop dat werkgevers doorgaans beperkingen opleggen aan merken en uitvoeringen. Volgens mij de motivatie waarom de bijtelling nu op 22% is gemaximeerd.