Het kost mij iets moeite om te reageren. Niet in de laatste plaats omdat ik zie dat velen ruzie-achtig en denigrerend op elkaars post reageren. Hier heb ik in deze tijd geen zin in. Daar staat mijn hoofd simpelweg niet naar.
Gebrek aan specifieke kennis blijkt geen hinder in dit draadje. Ik heb nog nooit zoveel stelligheid, artsen en virologen bij elkaar gezien. Ik vind het wat gevaarlijk om zo stellig te zijn. Al begrijp ik de wanhoop die velen hebben tav hun bedrijf/baan of voortbestaan en de onmachtigheid die zij in deze crisis ervaren. Ik ervaar deze ook. Heb aan werk echter geen gebrek.
Aan de stelligheid(of eerder het gebrek daaraan) herken je overigens een echte wetenschapper; deze zal dat nooit zo zijn.
Toch een kleine reactie op de post van Bas: Er zijn helaas meer factoren die het beloop bepalen. Vele nog niet of onvoldoende bekend
Het lijkt er echter sterk op dat de mate van expositie aan het virus(de hoeveelheid van het virus dat iemand bij besmetting over zich heen krijgt)mede bepalend is voor het beloop. Het door sommigen als meevallend genoemde aantal dodelijke zorgmedewerkers, wordt waarschijnlijk mede bepaald doordat wij in Nederland minder door het virus zijn overvallen dan bv China en Italie. Daar ligt het aantal overleden zorgmedewerkers (en mn artsen) hoger. Italie kent 121 overleden artsen waarvan 60% huisartsen. Gedacht wordt dat zij de patienten in het begin, niet (of onvoldoende) beschermd hebben gezien en hierdoor mogelijk een ernstiger beloop hebben doorgemaakt.
Echter, een betere controle van het beloop kan dan tot bagatellisatie van de pandemie leiden. Zo kun je het als land nooit goed doen.
Gelukkig heeft Nederland niet zo'n golf van besmettingen over het land gekregen als Italie, dat het als eerste europees land het virus over zich heen kreeg...