Enkele redenen waarom de consument niet verantwoordelijk is zijn al genoemd
Vanuit een ander perspectief.
Een markt is een samenspel van vier partijen die ieder voor zich noodzakelijk zijn:
- De regelgevers die een markt reguleren, eigendomsrecht, contract recht, geschillen regeling, productstandaarden etc.
- De financiers die geld bij elkaar moeten leggen om de productie van aanbod te financieren.
- De producenten die het aanbod moeten organiseren.
- Klanten die de vraag moeten genereren.
Welke individuele mensen bij welke partijen hebben de meeste macht over het vermijden van ongewenste effecten van de markt?
Ver bovenaan in deze hiërarchie staan de mensen die de taak van regelgever invullen. Zij bepalen de randvoorwaarden waarbinnen de markt functioneert en er zijn altijd maar een beperkt aantal mensen bij de regelgevers. Daar richten de lobbyisten zich op. Het beïnvloeden van de individuen in de regelende entiteit geeft de beste resultaten tegen de minste kosten. De mensen bij de regelgevers zijn doorgaans goed georganiseerd.
Dan komen de individuen bij de financiers. Een redelijk te overziene groep wat betreft aantallen. En met grote invloed.
De grootste angst van elk bedrijf is het afsluiten van de geldkraan, en dit wordt uiteindelijk altijd ergens besloten door een individu.
De werknemers zijn alweer een veel grotere groep maar hebben veel invloed omdat hun individuele besluiten het product maken. Het zijn de werknemers die bepalen of Maersk de vervoerder is, wat de grondstof is voor het plastic of dat de stroom duurzaam wordt ingekocht en hoe de reclame campagnes eruit zien. En het belangrijkste, de mensen zijn ook hier goed georganiseerd en hebben veel kapitaal achter zich.
Ten slotte de mensen bij de klanten? Indien dit de consumenten zijn, dan zijn dit niet de mensen bij de klanten maar de klanten zelf. Doorgaans niet georganiseerd en niet gecoördineerd. Daarnaast zitten ze een achterstands positie tov de kapitaal krachtige producenten die ook nog eens goed georganiseerd zijn. De consumenten een slechte informatie positie en dagelijks worden ze 1.500 keer met eenzijdige informatie gemanipuleerd. Dit is ook herkend in de wet- en regelgeving. Een deel van de regels die de markt reguleren, beschermen de consument. Van de mensen bij de vier partijen hebben de individuele consumenten dan ook de slechtste machtspositie om de producten op markt te beïnvloeden.
Maar ja, daar waar het de mensen bij de overige partijen uitkomt wordt deze gebombardeerd tot verantwoordelijk van alles wat fout gaat. Uiteindelijk heeft de consument geen verdediging. De individuele consument wordt een schuldgevoel aangepraat terwijl deze betrekkelijk weinig kan doen. Het is de weg van de minste weerstand voor iedereen die werkzaam is bij een van de andere partijen en rustig wil slapen.
Het is het makkelijkste argument om niets te hoeven doen en iedereen machthebber die bij een van de andere partijen gebruikt dit:
Banken crisis: de consument wil goedkoop geld kenen
Kiloknallers: de consument kiest het
CO2: De consument wil zijn huis te goedkoop verwarmen
Shell: de consument wil auto rijden
VW: De consument wil geen EV
De consument als ideale bezem om het eigen straatje schoon te vegen, het goedkoopste stukje zeep om handen in onschuld te wassen.
Voor de fijnproever, nog een leuk stukje over de disbalans in informatieposities:
Big Oil Makes A New Attempt To Kill Electric Cars